تشخیص پلورال افیوژن به روش سونوگرافی و رادیوگرافی پرتابل قفسه سینه در بخش مراقبت های ویژه

زمینه و هدف: پلورال افیوژن (pleural effusion, pe) در میان بیماران بستری در icu و بیماران بدحال شیوع زیادی دارد. هدف مطالعه حاضر مقایسه تشخیص پلورزی با دو روش سونوگرافی و رادیوگرافی در بیماران بستری در بخش icu می باشد. روش بررسی: 39 بیمار بستری در دو بخش icu داخلی و جنرال بیمارستان امام خمینی (ره) شهر تهران از مهر تا اسفند 1392 که به علت غیر جراحی بستری شدند، مورد انجام رادیوگرافی قفسه سینه سوپاین و سونوگرافی پرتابل شدند. بیماران توسط یک رادیولوژیست برای بررسی سونوگرافی و پزشک معالج برای تفسیر رادیوگرافی ارزیابی شدند. در صورت انجام توراکوسنتز و یا ct-scan، از آنها به عنوان استاندارد طلایی تشخیص پلورال افیوژن استفاده شد. یافته ها: در سونوگرافی 29 نفر (3/74%) افیوژن پلور داشتند و 10 نفر (7/25%) نداشتند. با نظر پزشک معالج 21 نفر از 29 نفر توراکوسنتز شدند و همگی افیوژن با میانگین (6/417) 2/447 میلی لیتر داشتند در 18 نفر که توراکوسنتز نشده بودند در 13 نفر سی تی اسکن قفسه سینه موجود بود که در شش نفر (تمامی با گزارش pe در سونوگرافی) افیوژن وجود داشت. در رادیوگرافی 9 نفر (1/23%) مثبت و 30 نفر (9/76%) منفی بودند. بین سونوگرافی و رادیوگرافی قفسه سینه در تشخیص پلورال افیوژن تفاوت معنادار مشاهده شد (01/0p=) به طوری که 9/68% مواردی که سونوگرافی نتایج مثبت داشت رادیوگرافی منفی بود و تنها در 5/34% موارد هر دو روش نتایج منفی داشتند. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی برای سونوگرافی به ترتیب (100-1/87)100%، (100-9/58)100%، (100-1/87)100%، (100-9/58)100% و برای رادیوگرافی (0/54-6/16)3/33%، (100-9/58)100%، (100-2/66)100%، (4/49-1/12)0/28% بود. نتیجه گیری: سونوگرافی در تشخیص افیوژن پلورال در بیماران بستری در icu بر رادیوگرافی ارجح است.